"ไอ้โรจน์..ไอ้ตำรวจเหี้ย.."

จามร จรมา

ตำรวจทำร้ายผู้บริสุทธิ์...
เขาเพิ่งกลับจาก..ปลาบม็อบ..เจอเมียนั่งเล่นไพ่ป้อกเด้ง..
ตามเคย..
"กลับห้องเหอะ"
เขาชวนเมีย......
"มึงชวนใคร"
เมียถามแววตาเย้ยหยัน..
เขาอ่อนหล้า..โผเผขึ้นแฟลตตำรวจ..คอแห้งผาก..
กองร้อยควบคุมฝูงชนยังสั่งตรึงกำลังเข้ม..
"ไอ้พวกตำรวจเหี้ยยิงประชาชน.."
"พ่อไม่ได้ยิงๆ..พ่อเป็นแค่ตำรวจราจรนะลูก"
เสียงห้องนายดาบนิรุทจราจรส่วนกลาง
ทะเลาะกับลูกชายวัยแปดขวบ..
ยายพาไปเป่านกหวีดทุกเสาร์อาทิตย์..
แต่กระนั้นลูกก็เหมาว่าตำรวจฆ่าประชาชน..
เขาเคยด่าเด็กอาชีวะว่าเด็กนรก..ชอบไล่ยิงกันกลางถนน
แต่วันนี้เขาเจอเด็กอาชีวะ..วิ่งออกมาปกป้องประชาชน..
แล้วถูกยิงล้มลงต่อหน้า..
"โตขึ้น..ไม่ต้องให้ลูกเป็นตำรวจเหมือนพี่แล้วนะ"
เขาเขียนข้อความแปะไว้ข้างตู้เย็น...แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า..
ขับรถออกจากแฟลตตำรวจไปไกลแสนไกล....
"ผมมารายงานตัวครับผู้กอง"..
ผมหันไปมองหน้ามัน..
"ไอ้โรจน์..ไอ้ตำรวจเหี้ย.."
ผมด่ามัน...แล้วก็กอดคอกัน....
พามันไปเข้าแถวกินแกงคั่วกิ้งไก่..ที่ครัวชุมพร
ทั้งเผ็ดทั้งอร่อย..
น้ำตาเร็ด...กันทั้งคู่..