สุดทางบูรพา8

จามร จรมา

สุดทางบูรพา..8..
คนจรหมอนหมิ่น..นอนอยู่ถนนราชดำเนิน..เหมือนคนรักชาติรักแผ่นดิน
ทั้งหลายแหล่..ที่มาร่วมกู้ชาติ..
เจนนี่กับพ่อและแม่มาพักอยู่โรงแรม
ทิ้งเจ้าแม็กให้เฝ้ารีสอร์ทบินหลา
กับน้าสุดา..นอกนั้นมาปักหลักอยู่ราชดำเนินเกิน
สองเดือน..กันทุกคน..
คืนเดือนแรมวับแวมอยู่บนปลายฟ้า..ของจามร..ต่างกันกับที่เกาะช้าง..ที่หน้าเกาะหยวกเสียงปลาฮุบเหยื่อตูมตามสนั่นหวั่นไหว..กลิ่นไอโอโชนต้องจมูก..ชวนเคลิบเคลิ้ม.....แต่ราชดำเนินก็เคลิบเคลิ้มคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นแก๊สน้ำตา..ที่ตำรวจระดมยิงใส่คปท.แม่นั่งคลุมไอ้โม่งฟังลุงกำนันปราศัย..
ส่วนพ่อนั่งหัวเราะงอหงาย..ขำความรักชาติของแม่..แต่กระนั้นพ่อ
ของเจนนี่ก็รักเมืองไทย..รักในหลวง..
คนรักในหลวง..ส่งเจนนี่กลับที่พัก..แล้วก็ลัดเลาะมาตามถนนราชดำเนิน..
ยิ้มละไมให้น้องๆช่างกลปทุมวัน..ที่กำลังจัดขบวนลาดตระเวณรอบๆพื้นที่ชุมนุมของกปปส.ส่วนอุเทนถวาย..คืนนี้แบ่งคนมาเฝ้าแยกคอกวัวร่วมกับปทุมวัน..ธงสองสถาบัณปักอยู่หน้าเต้นการ์ดอาสาไม่ได้แยกว่าธงใดอยู่ซ้ายธงใดอยู่ขวา
แต่ปักคู่กันทั้งฝัางซ้ายและฝั่งขวา
..จามร เรียกน้องสองกลุ่มนี้ว่า
"ขุนศึก.."และ"ขุนพล.."
ที่พร้อมจะรบเคียงข้างประชาชน
ของในหลวง..//